در کل دو نوع سیستم اعلان حریق بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی سیستم قدیمی زنگ‌های معمولی و دیگری آنالوگ پیشرفته‌تر است. در زیر به توضیح این دو فناوری خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
این سیستم‌ها دوحالت (روشن) و (خاموش) دارد. این سیستم‌ها فقط آتش را تشخیص داده و پدیده‌های دیگر مانند دود، گرد و غبار و بخار را نمی‌توانند تشخیص دهند. صفحه‌ی کنترل این سیستم‌ها فقط منطقه و یا مداری را که دچار مشکل شده است را نشان می‌دهد و محل دقیق مشکل را نمی‌تواند مشخص کند.
اصولا از این سیستم‌ها برای ساختمان های کوچک استفاده می‌شوند.
روند این سیستم ارتباط دو طرفه بین صفحه‌ی کنترل و تشخیص دهنده‌های مربوطه میباشد. هر دستگاه تشخیص حریق یک آدرس منحصر به فرد در سیستم دارد و صفحه‌ی کنترل به صورت جداگانه وجود آتش را می‌تواند تشخیص دهد.
اجزای اصلی سیستم‌های اعلان حریق کنترل پنل، تشخیص دهنده ها و دستگاه‌های هشدار
صفحه‌ی کنترل مغز سیستم اعلان حریق است و به طور مداوم بر تشخیص دهنده‌ها نظارت می‌کند و از طریق امکانات محافظت شده نصب شده، در صورت وجود نشانه ای از آتش عکس العمل نشان می دهد. مجموعه عملیات صفحه‌ی کنترل شامل موارد ذیل میباشد:
کد ساختمان نیوزلند با طبقه بندی C/AS1 سیستم‌های اعلان حریق را به شرح زیر اعلام نموده است :
نوع2 : یک سیستم اعلان حریق دستی، با نقاط تماس دستی فعال می‌شود.
نوع3 : سیستم اعلان حریق آتش، با تشخیص دهنده گرمایی خودکار و نقاط تماس دستی فعال می‌شود.
نوع4 : سیستم اعلان حریق آتش خودکار، به وسیله تشخیص دهنده‌های دود و نقاط تماس دستی فعال می‌شود.
نوع5 : دگرگون شده نوع 4 که به تشخیص دهنده‌های دود در برخی از سلول های آتش اجازه می‌دهد تا هشدارهای محلی را به صدا در بیاورد، به شرطی که تشخیص دهنده‌های گرما در سلول‌های آتش نصب شده باشد.
نوع6 : سیستم خودکار آبپاش آتش و سیستم اعلام حریق دستی نوع2
نوع7 : سیستم خودکار آبپاش آتش و سیستم اعلام حریق نوع 4